مزایا و مضرات نگرانی تنها تجارت

تنها نگرانی معاملاتی قدیمی ترین و ساده ترین نوع سازمان تجاری است که تنها یک مالک دارد. این رایج ترین نوع سازمان تجاری است.

جدول محتویات

معرفی

"تنها نگرانی معاملات تجاری ، شغلی است که توسط یک فرد مجرد کنترل می شود که نه تنها برای اداره تجارت بلکه در مورد خطرات مرتبط با آن نیز پاسخگو است."

از آنجا که متعلق به ، کنترل ، نظارت و مدیریت توسط یک فرد مجرد ، که به عنوان یک معامله گر تنها شناخته می شود ، یک سازمان ساده و طبیعی است. صاحبخانه می تواند در هر فعالیت تجاری که طبق قوانین زمین مجاز است ، شرکت کند. هرکسی با بودجه کمی ، تخصص کمی و اطلاعات کمی می تواند هرگونه تجارت قانونی را ایجاد کند. مالکیت شخصی ، مروج ، مدیریت ، کنترل و ریسک پذیری یک کارآفرینی تجاری یا فردی همه به وضوح در پاراگرافهای قبلی تعریف شده است: "معامله گر تنها".

با پیشرفت علم و فناوری ، خواسته های تجارت نیز افزایش یافته است و در نتیجه توسعه ساختارهای سازمانی جدید ایجاد می شود. از این نوع سازمان همچنین به عنوان مالکیت شخصی ، مالکیت فردی و کارآفرینی مجرد از جمله اصطلاحات و عبارات دیگر یاد می شود.

ویژگی های یک نگرانی تجاری تنها

(1) مالکیت مجرد: او تنها مالک شرکت است. یک صاحب مشاغل تمام سرمایه ، دارایی و دارایی های لازم برای شروع و اداره تجارت را به ارمغان می آورد. همانطور که از نام آن پیداست ، صاحب این سازمان به عنوان یک معامله گر تنها شناخته می شود.

(2) سرمایه فردی: در این حالت ، سرمایه توسط یک فرد واحد ارائه می شود. این سرمایه اضافی توسط وی از طریق وام های شخصی و وام های دوستان و اعضای خانواده جمع آوری می شود. به دلیل منابع محدود در دسترس این سازمان ، این عملیات در مقیاس متوسط و در داخل بازار معامله گر محلی انجام می شود.

(3) اتحاد مالکیت و مدیریت: یک معامله گر تنها استاد کل تجارت خود است و وی بر امور مربوط به مشاغل مورد نظر صلاحیت کاملی دارد. این به او این آزادی را می دهد تا هر تصمیمی را که می بیند در شرکت خود قرار دهد ، اتخاذ کند. وی مسئولیت کامل شرکت خود را بر عهده دارد و بر آن اقتدار مطلق دارد. در صورت بروز هرگونه مشکلی ، او می تواند اقدامات درمانی سریع انجام دهد تا اوضاع را کنترل کند و به نقص های موجود در شرکت بپردازد. استفاده از اعضای خانواده برای مدیریت نسبت به استفاده از غریبه ها ترجیح داده می شود ، زیرا او معتقد است که آنها قابل اعتماد تر هستند. به عبارت دیگر ، مالکیت ، مدیریت و کنترل نهادهای مشخصی نیستند بلکه کاملاً در هم تنیده هستند.

(4) مسئولیت نامحدود: با یک معامله گر تنها و واحد تجاری وی به گونه ای رفتار می شود که گویی آنها یک و یک نهاد هستند. در نتیجه ، هنگامی که در عملیات تجاری ضرر و زیان وجود دارد ، مالک تنها باید با فروش اموال شخصی خود بتواند آنها را بپوشاند. مسئولیت یک مالک اختصاصی بدون محدودیت است. این نشان می دهد که وی به طور جداگانه مسئولیت بازپرداخت بدهی های طلبکاران را بر عهده دارد. یک معامله گر تنها و مشاغل وی به طور غیرقابل پیوندی پیوند خورده اند ، یعنی آنها یک چیز هستند و یکسان هستند.

(5) آزادی از مقررات دولتی: در این نوع سازمان، دولت تنها اختیارات محدودی بر سازمان دارد. اساساً هیچ الزام قانونی برای شروع یا تعطیل کردن یک تجارت وجود ندارد. با این وجود، انواع خاصی از مشاغل، از جمله رستوران‌ها، مشروب‌فروشی‌ها، مغازه‌های سیگارفروشی، و داروخانه‌ها (داروها)، از جمله، نیاز به مجوز دارند. یک شخص می تواند در هر نوع تجارتی که انتخاب می کند شرکت کند، به استثنای مشاغلی که خلاف قانون دولت است. هیچ قانون جداگانه ای وجود ندارد که در مورد یک شرکت انفرادی اعمال شود.

مزایای نگرانی تجارت انحصاری

(1) تشکیل آسان و سریع: ایجاد یک شرکت تجاری انحصاری یک فرآیند ساده است. هر کسی که توانایی قانونی برای مشارکت در یک توافقنامه را دارد، می‌تواند یک تجارت انحصاری را آغاز کند. هیچ الزام قانونی برای پیگیری وجود ندارد. در موارد دیگر، او تنها کسی است که باید مجوز دریافت کند. به عنوان مثال، راه اندازی یک رستوران، تجارت مشروبات الکلی یا تنباکو، یا خرید و فروش دارو همگی نمونه هایی از سرمایه گذاری های تجاری هستند. از آنجا که شکل دهی ساده و سرراست است، باعث صرفه جویی در زمان و هزینه می شود.

(2) تماس شخصی دائمی: در این سازمان، حفظ بیشترین تعداد ممکن روابط شخصی با مصرف کنندگان و کارکنان بسیار ساده است. ترجیحات و دوست نداشتن مشتریان ممکن است توسط یک تاجر انحصاری برآورده شود، و او همچنین می تواند روابط مثبتی را با کارگران خود تقویت کند، که منجر به مشتریان مکرر مشتریان و انتشار اخبار در مورد تجارت او می شود. کارکنان نیز به همین ترتیب دارای استانداردهای بالایی از وفاداری و صداقت هستند.

(3) تصمیمات و اقدامات سریع: تاجر انحصاری به عنوان مالک انحصاری تجارت خود، مسئول تمام تصمیمات و اقدامات است. نیازی به مشورت با شخص دیگری نیستقضاوت سریع برای اشکال خاصی از تجارت، مانند تجارت سوداگرانه، مورد نیاز است. از آنجایی که مالکیت واحد یک عملیات یک نفره است، کسی برای مشورت، مشاوره یا حل مسائل وجود ندارد. در نتیجه، انتخاب های انجام شده توسط مالک نهایی بوده و در اسرع وقت انجام می شود.

(4) سازگاری: این به توانایی ایجاد تغییرات سریع و آسان در محل کار اشاره دارد. این نوع کسب و کار امکان سازگاری کامل را فراهم می کند. یک معامله گر مجرد این آزادی را دارد که نوع، شی، مکان و سایر جنبه های کسب و کار خود را هر زمان که بخواهد تغییر دهد. تا حدی به این دلیل که این سازمان شرکتی تحت هیچ قانون رسمی اداره نمی شود و تا حدودی به این دلیل که هیچ محدودیتی از سوی دولت وجود ندارد.

معایب نگرانی تجارت انحصاری

(1) سرمایه محدود: یکی از مهم‌ترین محدودیت‌های راه‌اندازی یک کسب‌وکار، فقدان منابع مالی در دسترس است. مالک فقط دو گزینه برای افزایش سرمایه دارد: پس انداز شخصی یا قرض گرفتن پول از دوستان، اقوام و سازمان های مالی. همیشه این امکان وجود دارد که یک نفر بیشتر از پولی که پس انداز کرده است قرض کند. بنابراین در مورد یک تاجر انحصاری یک تجارت در مقیاس بزرگ قابل تصور نیست زیرا سرمایه او بر اساس ماهیت تجارت محدود است.

(2) قابلیت مدیریتی محدود: از آنجا که فقط یک نفر مسئول اجرای و کنترل تجارت است ، نگرانی معاملات تنها توانایی مدیریتی محدودی دارد. در صورت استخدام کارکنان پرداخت شده ، آنها نیز به حدی کار می کنند که حقوق آنها به آنها اجازه می دهد تا این کار را به صورت تولیدی انجام دهند. از آنجا که کارمندان در شرکت مورد علاقه هستند ، برای مالک تنها دشوار است که به طور مؤثر بر همه فعالیت های شرکت نظارت داشته باشد. به عبارت دیگر ، هیچ کس قادر به درک کامل از کلیه فعالیت های تجاری نیست. با این حال ، در مورد مالکیت تنها ، کلیه تصمیمات مربوط به گسترش ، پول اضافی ، خریدها و فروش توسط مالکیت انجام می شود. بنابراین ، توانایی های مدیریتی این سازمان به شدت محدود است.

(3) تداوم مشکوک: این نوع سازمان از نظر ثبات طولانی مدت ندارد. به همین دلیل ، کاملاً به زندگی صاحب آن متکی است که ادامه داشته باشد. در بیشتر موارد ، در نتیجه مرگ ، ورشکستگی یا جنون مالکیت تنها به پایان می رسد. در نتیجه ، یک مالکیت تنها همیشه منبع نگرانی است. این احتمال وجود دارد که اعضای خانواده معامله گر تنها پس از مرگ وی ، از جمله سایر امکانات ، تجارت را ادامه دهند.

(4) مسئولیت نامحدود: این بدان معنی است که معامله گر تنها به طور جداگانه مسئولیت هرگونه ضرر و زیان ناشی از فعالیت های تجاری خود را بر عهده دارد. او برای تأمین مسئولیت شرکت باید ملک شخصی خود را بفروشد. صاحب مالک و مشاغل وی به طور غیر قابل ارتباط با هم پیوند دارند. در نتیجه ، یک معامله گر تنها باید تجارت خود را با مراقبت و احتیاط لازم انجام دهد و باید دو بار قبل از شروع سرمایه گذاری جدید یا خطرناک در دنیای تجاری در نظر بگیرد.

نتیجه

در یک سازمان تجاری تنها ، اداره تصمیم گیری با یک فرد مجزا استوار است. او شخصاً تمام سرمایه گذاری ها را انجام می دهد ، همه خطرات را تحمل می کند ، همه پاداش ها را رها می کند و بر کل سازمان نظارت و کنترل می کند. معامله گران تنها برای اکثر درآمد خود به منابع خود تکیه می کنند ، به این معنی که مشاغل آنها معمولی با اندازه متوسط است. این شرکت به طور معمول با کمک اعضای خانواده اداره می شود ، اما او ممکن است کارمندان را برای انجام عملیات روزانه شرکت استخدام کند. برای وی غیرممکن است که تحت هر شرایطی مسئولیت پذیر باشد.

از طرف دیگر ، معامله گر مجرد باید یک نهاد حقوقی با ظرفیت قانونی برای شرکت در یک قرارداد باشد. علاوه بر این ، شغلی که اداره می شود باید طبق قانون مجاز باشد. در بعضی موارد ، ممکن است فرد قبل از شروع عملیات ، مجوز کسب و کار را از مقامات مناسب بدست آورد. این الزامات باید قبل از جلسه انجام شود. در بیشتر موارد ، بر خلاف تأسیس یک شرکت یا یک تعاونی ، هیچ تشریفات غیرقانونی برای ایجاد یک شرکت تجاری تنها لازم نیست.