آیا سرمایه گذاری در گزینه ها خطرناک است؟

شان برایانت یک نویسنده مستقل اهل دنور است که متخصص در سفر، کارت های اعتباری و امور مالی شخصی است. با بیش از 10 سال تجربه نویسندگی، آثار او در بسیاری از نشریات برتر صنعت ظاهر شده است.

گوردون اسکات یک سرمایه گذار فعال و تحلیلگر فنی اوراق بهادار، آتی، فارکس و سهام پنی برای بیش از 20 سال بوده است. او یکی از اعضای هیئت بررسی مالی Investopedia و یکی از نویسندگان سرمایه گذاری برای برنده شدن است. گوردون یک تکنسین بازار خبره (CMT) است. او همچنین عضو انجمن CMT است.

Kirsten Rohrs Schmitt یک ویراستار، نویسنده، مصحح، و حقیقت‌سنجی حرفه‌ای است. او در امور مالی، سرمایه گذاری، املاک و مستغلات و تاریخ جهان تخصص دارد. او در طول زندگی حرفه‌ای خود، مطالبی را برای مجلات و وب‌سایت‌های مصرف‌کننده متعدد نوشته و ویرایش کرده، رزومه کاری و محتوای رسانه‌های اجتماعی برای صاحبان کسب‌وکار تهیه کرده و وثیقه‌هایی برای دانشگاه‌ها و سازمان‌های غیرانتفاعی ایجاد کرده است. کرستن همچنین بنیانگذار و کارگردان Your Best Edit است. او را در لینکدین و فیس بوک پیدا کنید.

در دنیای سرمایه گذاری، اوراق بهادار زیادی وجود دارد که می توانید پول خود را در آنها سرمایه گذاری کنید: سهام، اوراق قرضه، کالاها، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، قراردادهای آتی، اختیار معامله و موارد دیگر. اکثر سرمایه گذاران به صندوق های سرمایه گذاری متقابل پایبند هستند. البته کارمزد دارد اما همه دغدغه های مدیریت را از بین می برد. بسیاری از آنها در سهام و اوراق قرضه سرمایه گذاری می کنند تا بتوانند سود بیشتری را به دست آورند. و برخی روی گزینه ها سرمایه گذاری خواهند کرد. اگر آن را به درستی انجام دهید، معاملات گزینه می تواند راهی عالی برای افزایش ارزش خالص شما باشد.

خوراکی های کلیدی

• قرارداد اختیار معامله قراردادی است بین دو طرف که حقوق خرید یا فروش یک دارایی را در زمان معینی در آینده به قیمتی خاص اعطا می کند.
• دلیل مورد نظر برای استفاده شرکت‌ها یا سرمایه‌گذاران از قراردادهای اختیار معامله، به‌عنوان پوششی برای جبران یا کاهش مواجهه با ریسک و محدود کردن خود از نوسانات قیمت است.
• از آنجایی که معامله‌گران اختیار معامله می‌توانند از گزینه‌ها برای حدس و گمان قیمت یا فروش بیمه به پوشش‌دهندگان استفاده کنند، در صورت استفاده از این روش‌ها می‌توانند ریسک‌پذیر باشند.

قرارداد گزینه ها

گزینه ها چیست؟

اختیار معامله قراردادهایی هستند که به شما حق خرید یا فروش اوراق بهادار را می دهند، اما نه تعهدی. در اصل، شما گزینه خرید (یا فروش) اوراق بهادار را خریداری می کنید.

به عنوان مثال، فرض کنید می خواهید 100000 سهم از سهام XYZ را به قیمت هر سهم 5 دلار خریداری کنید. اما یا در حال حاضر پولی برای خرید آنقدر ندارید، یا عصبی هستید که ممکن است قیمت کاهش یابد. بنابراین شما گزینه خرید را با قیمت 5 دلار به ازای هر سهم به قیمت 5000 دلار خریداری می کنید. اکنون می توانید به طور قانونی سهام XYZ را به قیمت 5 دلار برای هر سهم خریداری کنید، مهم نیست که قیمت سهم چه می کند. مدت قرارداد حدود یک ماه است

فرض کنید چند روز بعد، شرکت XYZ درآمدهای بهتر از حد انتظار را منتشر کرد و گفت که دستگاهی اختراع کرده است که گرسنگی جهان را حل می کند. یک شبه سهام از 5 دلار به ازای هر سهم به 50 دلار در هر سهم می رسد. شما اختیار خود را اعمال می کنید و 500, 000 دلار برای خرید 5, 000, 000 دلار سهام خرج می کنید. شما دور می زنید و آن را با سود 4, 495, 000 دلاری (5 میلیون - 500, 000 - 5, 000 دلار) می فروشید.

حال فرض کنیم برعکس این اتفاق بیفتد. شرکت XYZ اعلام ورشکستگی می کند و زیر بار می رود. ارزش سهام از 5 دلار به ازای هر سهم به 0 دلار کاهش می یابد. شما می توانید اجازه دهید گزینه شما بی ارزش منقضی شود، و شما فقط 5000 دلار را تمام کرده اید.

این قسمت آسان است. بخش گیج کننده این است که گزینه های بیشتری از گزینه خرید وجود دارد. هنگام معامله گزینه ها می توانید چهار موقعیت داشته باشید. تو می توانی:

• خرید تماس: این مثال بالا بود، شما گزینه خرید با قیمتی خاص در آینده را خریداری می کنید.
• فروش تماس: این زمانی است که حق (گزینه) را به شخص دیگری می‌فروشید تا در آینده کالای اساسی را با قیمتی خاص خریداری کند.
• خرید فروش: این به شما این امکان را می دهد که در آینده کالای اساسی را با قیمتی خاص بفروشید.
• Sell a put: این زمانی است که شما گزینه فروش کالای اساسی را به یک قیمت خاص در آینده به شخص دیگری می‌فروشید.

سردرگم؟اشکالی ندارد، چیزهای زیادی در آن وجود دارد. اگر یک تماس بخرید، یا خرید کنید، حداکثر ضرر شما حق بیمه ای است که پرداخت کرده اید و هیچ تعهدی برای خرید یا فروش ندارید. اگر تماسی را می‌فروشید یا خریدی را می‌فروشید، حداکثر سود شما حق بیمه است و اگر خریدار از اختیار خود استفاده کند، باید بفروشید.

آیا معاملات اختیاری ریسک دارد؟

اکنون که می دانیم معاملات گزینه ها چیست، بیایید نگاهی به ریسک پشت آن بیندازیم. با این حال، مسئله این است که همه گزینه ها خطر یکسانی ندارند. اگر نویسنده (فروشنده) هستید، ریسک متفاوتی نسبت به دارنده (خریدار) دارید.

دارندگان تماس: اگر تماسی را خریداری می کنید، حق خرید سهام را با قیمتی مشخص خریداری می کنید. پتانسیل صعودی نامحدود است و پتانسیل نزولی حق بیمه ای است که شما خرج کرده اید. دوست دارید قیمتش خیلی بالا بره تا بتونید با قیمت پایین تری بخرید.

دارندگان فروش: در صورت خرید یک سهام، حق فروش سهام را با قیمت مشخصی خریداری می کنید. پتانسیل صعودی تفاوت بین قیمت سهام است (فرض کنید حق فروش را به قیمت 5 دلار برای هر سهم خریداری کرده اید و به 3 دلار برای هر سهم کاهش می یابد). پتانسیل منفی، حق بیمه ای است که شما خرج کرده اید. شما می خواهید قیمت آن بسیار پایین بیاید تا بتوانید آن را با قیمت بالاتری بفروشید.

تماس نویسان: اگر تماسی را می فروشید، حق خرید را به شخص دیگری می فروشید. پتانسیل صعودی حق بیمه برای گزینه است. پتانسیل منفی نامحدود است. شما می‌خواهید که قیمت تقریباً ثابت بماند (یا حتی کمی کاهش یابد) تا کسی که تماس شما را می‌خرد از این گزینه استفاده نکند و شما را مجبور به فروش نکند.

نویسندگان Put: اگر شما یک قطعه را بفروشید، حق فروش را به دیگری می فروشید. پتانسیل صعودی حق بیمه گزینه است، پتانسیل نزولی مقدار ارزش سهام است. شما می خواهید قیمت بالاتر از قیمت اعتصاب باقی بماند تا خریدار شما را مجبور به فروش با قیمتی بالاتر از ارزش سهام نکند.

برای ساده‌تر کردن بیشتر، اگر گزینه‌ای را خریداری می‌کنید، پتانسیل منفی شما حق بیمه‌ای است که برای آن آپشن خرج کرده‌اید. اگر تماسی را بفروشید، پتانسیل منفی نامحدودی وجود دارد. اگر خریدی را بفروشید، پتانسیل نزولی به ارزش سهام محدود می شود.

استفاده از گزینه ها برای جبران ریسک

قراردادهای اختیار معامله در ابتدا به عنوان راهی برای کاهش ریسک از طریق پوشش ریسک در نظر گرفته شد. بیایید نگاهی به چند استراتژی گزینه ای بیندازیم که از گزینه هایی برای محافظت در برابر خطر استفاده می کنند.

• تماس‌های تحت پوشش: با تماس‌های تحت پوشش، فردی که گزینه‌های تماس را می‌فروشد قبلاً دارای مقدار معادلی از اوراق بهادار اساسی است. در حالی که یک تماس تحت پوشش یک استراتژی نسبتا ساده برای استفاده است، آن را بی فایده ندانید. می‌توان از آن برای محافظت در برابر تغییرات نسبتاً کوچک قیمت به صورت موقت با ارائه درآمد به فروشنده استفاده کرد. ریسک از آنجا ناشی می شود که در ازای این درآمدها، در شرایط خاص، حداقل برخی از پاداش های صعودی خود را به خریدار واگذار می کنید.
• قرارداد محافظتی: یک قرارداد محافظتی یک استراتژی مدیریت ریسک با استفاده از قراردادهای اختیاری است که سرمایه گذاران برای محافظت در برابر از دست دادن مالکیت سهام یا دارایی به کار می گیرند. استراتژی پوشش ریسک شامل خرید یک گزینه فروش توسط سرمایه گذار در ازای کارمزدی است که به آن حق بیمه می گویند.

قرار دادن به خودی خود یک استراتژی نزولی است که در آن معامله گر معتقد است قیمت دارایی در آینده کاهش خواهد یافت. با این حال، یک قرارداد محافظ معمولاً زمانی استفاده می‌شود که یک سرمایه‌گذار همچنان نسبت به سهام صعودی است اما می‌خواهد در برابر زیان‌های احتمالی و عدم اطمینان محافظت کند.

قرارهای محافظ ممکن است روی سهام، ارزها، کالاها و شاخص‌ها اعمال شود و از جنبه‌های نزولی محافظت کند. در صورت کاهش قیمت دارایی، یک قرارداد محافظ به عنوان یک بیمه نامه عمل می کند و با ارائه محافظت نزولی در صورت کاهش قیمت دارایی، عمل می کند.

اسپردهای پیچیده‌تر اختیار معامله را می‌توان برای جبران ریسک‌های خاص، مانند ریسک حرکت قیمت، استفاده کرد. اینها نیاز به محاسبه بیشتری نسبت به استراتژی های قبلاً مورد بحث دارند.

خط پایین

بنابراین آیا معاملات گزینه ها ریسکی است؟اگر قبل از خرید تحقیقات خود را انجام دهید، ریسک بیشتری نسبت به معاملات تک تک سهام و اوراق قرضه ندارد. در واقع، اگر به روش صحیح انجام شود، می تواند حتی سود بیشتری از تجارت مسائل فردی داشته باشد.

اما همه چیز به این بستگی دارد که آیا شما تحقیق خود را انجام داده اید یا نه. اگر تحقیقات به افزایش قیمت سهام به زودی اشاره کرد (امیدواریم قبل از انقضای اختیار معامله)، پس می توانید تماس بگیرید. اگر تحقیقات حاکی از کاهش قیمت سهام باشد، می‌توانید خرید کنید. اگر تحقیق به ثابت ماندن این گزینه اشاره کرد، می‌توانید یک تماس یا خرید را بفروشید. به یاد داشته باشید: شما گزینه های زیادی با گزینه ها دارید.