انتخاب های دروغین در افغانستان
مأموریت ایالات متحده در آنجا ، مانند سایر نقاط جهان ، هرگز "بمانید یا برود". بایدن نتوانست هر دو هزینه و مزایا را حساب کند.
چهارشنبه ، 18 اوت 2021 4 دقیقه خوانده شده توسط:
انتخاب های دروغین در افغانستان
استاد قدیمی ==
چرا رئیس جمهور بایدن نه تنها به عقب نشینی بلکه به عقب نشینی مطلق سربازان آمریکایی در افغانستان متعهد شد تا صفر باشد؟
برخی می گویند که آمریکایی ها پس از بیست سال جنگ خسته شده اند. اینکه ایالات متحده این مدت قبل هرگز درگیر جنگ نبوده است ، که حضور آمریکا هیچ تأثیر مثبتی نداشته است و خود سربازان خسته شده اند. هیچ یک از اینها صحیح نیست ، اما بدتر ، این ادعاها سالها تجربه آمریکایی در جنگ و صلح را نادیده می گیرد.
نیروهای آمریکایی به مدت هفت دهه از نظر فنی در کره در جنگ بوده اند. به طور متوسط چهل و چهار هزار سرباز آمریکایی در کره وجود داشته است ، زیرا جنگ در سال 1953 به پایان رسید. سه برابر طولانی ترین جنگ. آنها هنوز آنجا هستند.
به همین ترتیب ، آمریکا و متحدینش نیم قرن در جنگ سرد و مهلک با اتحاد جماهیر شوروی بودند و نیروهای آمریکایی از سال 1945 تا 1991 در ده کشور اروپایی در امتداد پرده آهنین مستقر شدند ، سالی که اتحاد جماهیر شوروی اتحاد جماهیر شوروی شد. ایالات متحده بیش از ده هزار سرباز آمریکایی مستقر در ایتالیا ، سه گانه در انگلستان و بیست بار بیشتر در آلمان داشت. آنها نیز هنوز آنجا هستند.
در سال 1995 و اوایل سال 1996 ، ارتش آمریكا ده ها هزار چکمه را در بوسنی و هرزگوین در زمین قرار داد تا درگیری نسل کشی را متوقف کند. با بهبود شرایط ، بیشتر آنها به نتیجه رسیدند ، اما تقریباً ششصد و پنجاه سرباز ارتش آمریكا در همین روز در کمپ باندستیل در کوزوو مستقر می شوند. رئیس جمهور بایدن باید بداند ، زیرا وی هنگام معاون رئیس جمهور از آن صلح بازدید کرد. آنها هنوز در آنجا هستند - در یک مأموریت شش سال بیشتر از طولانی ترین جنگ.
مغالطه باینری
چرا در وهله اول آمریکا را در خارج از کشور پایه گذاری کنید؟(شکل 1 را ببینید) چرا آنها را برای همیشه در آنجا نگه دارید؟ما همچنین ممکن است بپرسیم ، چرا پلیس در خیابان های شیکاگو برای همیشه؟در حین سخنرانی تلویزیونی از کاخ سفید در روز بعد از اینکه طالبان کابل را به دست گرفتند ، زیرا پناهندگان به مرگ خود افتادند و سعی کردند هواپیماهای حمل و نقل نیروی هوایی ایالات متحده را ببندند ، بایدن اعلام کرد: "من راه سخت را یاد گرفتم که هرگز وجود نداشته استزمان خوبی برای عقب نشینی نیروهای آمریکایی "و پرسید:" چند زندگی دیگر - زندگی آمریکایی - ارزشش را دارد؟ "
چنین سؤالاتی از یک مغالطه باینری رنج می برد: درگیر یا جدا کردن. همانطور که بن Domenech در همان روز نوشت ، "انتخاب نادرست در اینجا گزینه A بود ، برای همیشه در آنجا بمانید. گزینه B ، این. "گزینه های زیادی وجود داشت ، و یکی از آن چیزی بود که می توان آن را محافظه کار نامید: دوره را بمانید.
این انزوا ، فلسفه اساسی خود را "واقع گرایانه" توصیف می کند ، اما واقع گرایی واقعی در حال شناخت طیف غیرقانونی از درگیری جهانی است. جنگ های چریکی ، جنگ های پروکسی ، بن بست و در این حالت وجود دارد: آتش بس که نیاز به اجرای آن دارند. اگر این داستان را خریداری می کنید که افغانستان برای همیشه "جنگ" بوده است ، چرا از فوریه 2020 تلفات آمریکایی رخ نداده است؟(شکل 2 را ببینید) هرگز یک جنگ آمریکایی وجود نداشته است که تعداد معدودی از سربازان اینقدر خوب عمل می کردند.
اما بدبینان درگیری افغانستان از انجام یک تحلیل صادقانه هزینه و فایده خودداری می کنند. در عوض ، آنها بر اساس این عقیده غیر منقول که در افغانستان وجود دارد ، به یک مغالطه غیرقانونی "بدون مزایا و هزینه های اغراق آمیز" عقب می روند.
بیایید در مورد مقیاس فکر کنیم. در اوج جنگ جنگ در افغانستان ، صد و بیست هزار سرباز آمریکایی در سراسر کشور مستقر شده بودند. این در سال 2011 ، در دوره اول رئیس جمهور اوباما بود. در مقایسه ، سه برابر بیشتر پرسنل در دهه 1960 ، 70s و 80 در آلمان غربی مستقر شدند. سربازان مستقر در آلمان به عنوان بازدارنده های حیاتی و بله ، صلح ، دیدگاه ظریف و فاجعه بار در اوت سال 2021 درک می شدند.
اوباما در سال پایانی ریاست جمهوری خود سطح نیرو را در افغانستان به ده هزار نفر کاهش داد - پس از موفقیت با موفقیت طالبان و کاهش تلفات ایالات متحده. اما اوباما هرگز قدرت نیروها را به صفر برساند.
بایدن به مأموریت نسبتاً متوسطی در رابطه با استقرار بیست و پنج صد سرباز آمریكا ، همه داوطلبان تحویل داده شد. در کنار هفت هزار عضو نیروهای متفقین از کشورهای ناتو ، از جمله آلمان و انگلستان.
سه برابر بسیاری از سربازان آمریکایی در سال 1983 به گرنادا حمله کردند و در سال 2021 در افغانستان مستقر شدند.
رهبران جهان از برنامه دولت بایدن برای بازی پایان افغانستان شوکه شدند. بایدن تاریخ دقیقی را برای عقب نشینی نهایی همزمان با بیستمین سالگرد حملات 11 سپتامبر انتخاب کرد ، یک زمان وحشتناک و شدید عقب نشینی که مطمئناً تروریست ها را در همه جا هیجان زده می کرد.
چه فایده ای انجام داده ایم؟
هر تجزیه و تحلیل صادقانه هزینه و هزینه باید شامل حقوق زنان باشد. یکی از دلایلی که این حقوق مهم است ، گذشته از این تصور که چنین مواردی دارای ارزش اخلاقی ذاتی است ، این است که ثابت شده است که نرخ آموزش زنان یکی از مهمترین متغیرهایی است که باعث توسعه اقتصادی می شود.
فقط یکی از نه دختر جوان افغان توانست قبل از حمله ایالات متحده بخواند. ده سال بعد ، به گفته یونسکو ، این میزان سواد سه برابر شد. از آنجا که آمریکایی ها در این دوره ماندند و سرمایه گذاری در آموزش و پرورش سود سهام پرداخت می کرد ، سوادآموزی از هر 9 دختر در سال 2018 به پنج نفر بهبود یافت. نرخ سواد برای کل جمعیت افغانستان پس از درگیر شدن ایالات متحده دو برابر شد. آیا این همه به خاطر ارتش ایالات متحده است؟آره.
فرض تنبل این است که افغانستان تا ابد توسعه نیافته است. این یک مطالعه در کفر عمدی است. به جرات کسی که می تواند در جستجوی هرگونه شاخص توسعه انسانی در افغانستان ، جستجوی گوگل را انجام دهد. به عنوان مثال ، مرگ و میر کودکان را جستجو کنید. به نصف بریده شده است.
بر خلاف بیشتر ارتش های فتح ، سربازان آمریکایی امنیت و سرمایه گذاری را در جمعیت محلی ملل متفقین ، شهرها و روستاها فراهم می کنند. هنگامی که در افغانستان ، ژنرال ها و دیپلمات های آمریکایی نه تنها برای ساخت مدارس بلکه برای حمایت از آنها ، و تأمین مالی و ساخت آب و برق اساسی برای برق ، تصفیه آب و فاضلاب تلاش کردند. تمام این تلاش ها در داده ها نشان داده می شوند. چنین تلاشهایی مدتهاست که به عنوان "چتر امنیتی" شناخته می شود.
قبل از حملات 11 سپتامبر در سال 2001 ، کمتر از یک میلیون کودک در مدرسه در افغانستان شرکت کردند. در سال 2002 ، بلافاصله پس از حمله ایالات متحده ، تعداد کودکان در دبستان به 2. 7 میلیون نفر رسید. در اوایل سال جاری ، 6. 5 میلیون نفر بود.
درصد دختران افغان در مدارس در سال 2000 و 2001 صفر بود. ناگهان ، در سال 2002 ، بیش از 40 درصد از دختران در مدرسه بودند. طی یک دهه گذشته بیش از 80 درصد تحصیل کرده اند. اینها دستاوردهای استراتژیک هستند ، برای توسعه اقتصادی و اجتماعی که برای جهاد گرایی است ، ضروری است.
صفر یک استراتژی نیست
ما به فتیش به صفر رساندن نیروها در افغانستان برمی گردیم. ده ها کشور متحد دیگر میزبان حدود دو هزار سرباز آمریکایی هستند: اسپانیا. کویتبوقلمون. جیبوتیقطر. ما آن استقرارها را جنگ های ابدی نمی نامیم.
پرزیدنت جان اف کندی در سال 1962 هنگامی که در وست پوینت از نوع جدیدی از درگیری غیرمتعارف صحبت کرد که آزادی را برای فقیرترین کشورها سلب می کند، به درستی گفت: «وقتی دشمنی قابل مشاهده برای جنگیدن در نبرد آشکار وجود دارد، پاسخ اینگونه نیست. دشوار. خیلی ها خدمت می کنند، همه تشویق می کنند، و موج میهن پرستی بالا می رود. اما زمانی که یک مبارزه طولانی و آهسته، بدون هیچ دشمن قابل مشاهده فوری وجود دارد، انتخاب شما واقعا سخت به نظر می رسد.
درس این است: تعداد سربازان در یک کشور به خودی خود هدف نیست. بلکه وسیله ای برای رسیدن به هدف است. اهداف، دلایلی که آمریکایی ها داوطلبانه برای خدمت در خارج از کشور داوطلب می شوند، شفقت، آزادی، عدالت و بله، صلح است. رئیس جمهور بایدن وقتی اوایل سال جاری سیاست عقب نشینی خود را اعلام کرد - وعده داد که کابل مانند سایگون سقوط نخواهد کرد - پرسید: "زمان مناسب برای ترک کی خواهد بود؟"
«2021» پاسخ اشتباهی بود. و نه، فاجعه در کابل فقط به این موضوع نیست که ایالات متحده چگونه از آن خلاص شد - که مجموعه هوشمند در حالی که بایدن را زیر اتوبوس می اندازد زمزمه می کند - واقعاً یک مسئله است که چرا. چرا اینقدر بی حوصله؟چرا هیچ تفاوت ظریفی وجود ندارد؟چرا اعتراف به موفقیت این ماموریت سخت است؟
