صنعت نساجی ایران نزدیک به غول های اقتصادی منطقه ای

نرخ بیکاری بیش از 12 ٪ ، تورم در 36. 9 ٪ ، بدهی دولت تقریباً 40 ٪ تولید ناخالص داخلی ، تولید ناخالص داخلی که می تواند در سال آینده 3 ٪ سقوط کند ، یک ارز آزاد سقوط ، تولید ناخالص داخلی سرانه 6946. 86 دلار آمریکا. و تحریم های اقتصادی فلج کننده. این ایران استاین کشور با جمعیتی در حدود 80 میلیون نفر ، با بیش از نیمی از 35 سال سن و میزان سواد بیش از 80 ٪ ، این کشور از جمعیتی مطلوب برخوردار است. و آیا این برای تحریم های ایالات متحده نبود ، کشور رشد اقتصادی شدیدی را تجربه می کرد. با این حال ، امروز ، بیکاری در حال افزایش است ، قدرت خرید به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. دولت واردات تا حدود 1300 محصول از جمله منسوجات و پوشاک ، چرم و کفش ، مبلمان ، برخی از ماشین آلات را ممنوع کرده است تا تولید داخلی را در ایجاد ایجاد اشتغال ، خودکفایی ، حفظ ارز خارجی و حرکت به سمت مقاومت در برابر "مقاومت در برابر خود ، خودکفایی ، خودکفایی ، خودکفایی و حرکت به سمت یک مقاومتاقتصاد 'برنامه توسعه ایران Vision 2025 نساجی و پوشاک را به عنوان یکی از صنایع بالقوه برای گسترش معرفی کرده است. این طرح اساساً بر لزوم پیشرفت های فناوری و بهبود بهره وری تأکید دارد.

ایران ممنوعیت نساجی ، واردات پوشاک ، سرکوب پوشاک قاچاق را از ژانویه آغاز می کند در حالی که واردات پوشاک ایران به مبلغ 59 میلیون دلار آمریکا است ، بازار خاکستری واردات به ارزش 3 میلیارد دلار است. دفتر مرکزی ایران برای مبارزه با قاچاق کالا و ارز خارجی در بیانیه ای اعلام کرده است که از ابتدای ژانویه آنها به منظور حمایت از تولید داخلی لباس ، با تهیه لباس قاچاق مبارزه می کنند. این دفتر مرکزی در بیانیه ای گفت: "از ابتدای ژانویه ، تهیه لباس های مارک خارجی ممنوع خواهد بود ، به جز مارک های لباس خارجی که دارای شعب نماینده رسمی در ایران هستند."با وجود ممنوعیت کامل واردات پوشاک ، این کشور برای مصرف داخلی به حدود 210،000 تن پوشاک در سال نیاز دارد. بازار پوشاک این کشور 11 میلیارد دلار ارزش دارد. دولت امیدوار است که تولید داخلی برای برآورده کردن این تقاضا انتخاب شود. در حال حاضر ، صنعت داخلی ایران کمتر از 30 ٪ تقاضای محلی را برآورده می کند. این صنعت 300000 نفر را استخدام می کند و اشتغال می تواند تا 1 میلیون نفر برسد. با این حال ، در شرایط فعلی ، ضررهای شغلی بیشتر محتمل است. صنعت می ترسد که حدود 200000 شغل محدود شود. این شدت مشکل را نشان می دهد.

صادرات نساجی ایران 28 ٪ صادرات نساجی و پوشاک ایران از 21 مارس تا 21 اکتبر 2018 28 ٪ افزایش یافته است. یک ریال ضعیف به افزایش صادرات کمک کرده و بودجه بسیار لازم را برای صنعت پول نقد به ارمغان می آورد. در ایران 7،900 واحد تولید نساجی و پوشاک وجود دارد. مقصد اصلی صادرات افغانستان ، عراق ، ترکمنستان ، تاجیکستان ، قرقیزستان ، پاکستان ، امارات متحده عربی ، ترکیه ، عمان ، آذربایجان ، کویت ، ارمنستان ، جورجیا ، یمن ، آلمان ، کانادا ، انگلستان ، انگلیس ، لیتانیون ، هند ، هندوستان ، نغرهژاپن ، اسپانیا و استرالیا.

با ایجاد شفافیت در بازار فارکس از زمان آنلاین شدن در اوایل ماه ژوئیه ، سیستم یکپارچه مدیریت مدیریت فارکس ایران (که محلی با عنوان NIMA شناخته می شود) 6. 8 میلیارد یورو ارز خارجی را برای واردات کالا و خدمات به کشور بدست آورده است.

به گفته وزارت روابط عمومی بانک مرکزی ایران (CBI) ، بخش نساجی ، چرم و پوشاک با 113 میلیون یورو برای واردات در بازار ثانویه NIMA تهیه شده است. NIMA به دنبال تقویت شفافیت ، ایجاد رقابت در بین فروشگاه های مبادله و یک محیط امن برای معامله گران است ، فرصتی جدید برای واردکنندگان برای تأمین ارز خارجی مورد نیاز خود بدون مشکلات خاص و صادرکنندگان برای تزریق ارز خارجی خود به بازار فارکس داخلی است. این افتتاح شد که به صادرکنندگان کالاهای غیر نفتی اجازه فروش درآمد ارزی خود را به واردکنندگان محصولات مصرفی می دهد. در اواسط ماه نوامبر ، CBI دستورالعمل های مربوط به جزئیات بازگشت ارز سخت به دست آمده توسط صادرکنندگان را به سیستم مالی داخلی صادر کرد. دستورالعمل ها با هدف هدایت درآمد صادرات از صادرات غیر نفتی به اقتصاد کشور از طریق NIMA ، به همه صادرکنندگان کالاها و خدمات دستور می دهند تا مبلغ ارز خارجی را که توسط دولت در پایین تر به آنها اختصاص داده شده است ، به کشور بازگرداند. قیمت نسبت به بازار آزاد.

صنعت نساجی در میان نوسازی صنعت نساجی و پوشاک ایران به نوسازی نیاز دارد و واردات ماشین آلات را آغاز کرده است. در نه ماه اول سال 2017 ، ایران ماشین آلات تولید نساجی و پوشاک به ارزش 347 میلیون دلار وارد کرده بود. در سال 2016-17 ، واردات ماشین آلات 194 میلیون دلار آمریکا بود. واردات می تواند اکنون به دلیل تحریم های اقتصادی کند شود. خبر دلگیر این است که تأمین کنندگان ماشین آلات اروپایی به این بازار علاقه مند هستند ، که در نمایشگاه نساجی ایرانتکس اخیراً به پایان رسیده است. در Irantex ، تأمین کنندگان ماشین آلات نساجی جهانی به بازاری که نیاز به پشتیبانی دارد ، می روند. تعداد قابل توجهی از تولید کنندگان ماشین آلات ایتالیایی در این نمایش حضور داشتند. الساندرو زوچی ، رئیس Acimit ، اظهار داشت: "علیرغم نگرانی از ترمیم تحریم های بین المللی علیه کشور ، ایران همچنان از اهمیت کاملی برای تولید کنندگان ماشین آلات نساجی ایتالیایی برخوردار است."

صادرات ماشین آلات نساجی ایتالیایی به ایران (میلیون یورو - تغییر Y/Y) "Irantex فرصتی دیگر برای تقویت پیوندها بین صنعت منسوجات ایران و تأمین کنندگان فناوری ایتالیایی است. در واقع ، پیشنهاد ماشین آلات نساجی ایتالیایی در حال حاضر توسط شرکت های منسوجات ایرانی مشهور است. ارزش فروش ایتالیایی در سال 2017 - برابر با 45 میلیون یورو - اثبات این امر است. در سال 2018 ، نیمی از صادرات ایتالیا به بازار ایران بالغ بر 15 میلیون یورو بود. "

محدودیت های مواد اولیه چین یکی از کشورهایی است که در برابر تحریم های ایالات متحده بر ایران ایستاده است. با این حال ، این اولین کشوری بود که از عرضه مواد اولیه نساجی به ایران متوقف شد ، در زمانی که بیشترین نیاز را داشت. قبل از تحریم ها ، صنعت ایران واردات عمده نساجی از چین از طریق بانک کانلون چین را وارد می کرد ، اما به زودی پس از تحمیل تحریم ها ، عرضه مواد اولیه از چین متوقف شد. صادرات دستباف دست ساز ایران در 7 ماه فرش های دست ساز 20 ٪ کاهش دهنده صادرات مهم غیر نفتی برای ایران است. تحریم های ایالات متحده به طور مستقیم بر صادرات فرشها تأثیر گذاشته است زیرا ایالات متحده بزرگترین بازار برای پوشش کف ایران بود و 35 ٪ از صادرات فرش ایران را به خود اختصاص می داد.

صادرات فرش دستباف ایران به ارزش ۱۷۶ میلیون دلار در هفت ماهه نخست سال جاری (۳۱ اسفند تا ۲۲ مهرماه) در مقایسه با مدت مشابه سال قبل ۲۰ درصد کاهش نشان می‌دهد. بر اساس گزارش گمرک جمهوری اسلامی ایران، صادرات فرش دستباف ایران در سال مالی گذشته منتهی به 29 اسفندماه 96 به 5400 تن به ارزش 424 میلیون دلار رسید و حدود 2. 5 میلیون نفر در ایران در صنعت فرش مشغول به کار هستند. سالانه حدود 80 درصد فرش دستباف تولیدی ایران صادر می شود. آمریکا، آلمان، لبنان، انگلیس و چین بزرگترین مشتریان ایران هستند. ایتالیا، سوئیس، امارات، کویت و قطر از دیگر خریداران سنتی فرش ایرانی هستند. ایران اکنون باید به دنبال بازارهای جدید به ویژه در روسیه، چین و آفریقای جنوبی باشد تا جایگزین تقاضای آمریکا شود. گزینه دیگری که صنعت فرش به آن توجه می کند، صادرات کشور ثالث به آمریکا برای دور زدن تحریم ها است. اما این بدان معناست که نمی توان آنها را به عنوان فرش دستباف ایرانی برچسب زد و ارزش و قیمت برند را از دست خواهد داد. به گفته رهبران صنعت ایران، علاوه بر این، گمرک ایالات متحده برای توقف چنین صادراتی هوشیار است. صادرات فرش ایران از زمان اجرایی شدن تحریم ها حدود 100 میلیون دلار کاهش یافته است که بر 6 میلیون ایرانی تأثیر گذاشته است که امرار معاش خود به فروش فرش وابسته هستند. هند و پاکستان اکنون از بازار بزرگتری برای فرش های دستباف خود در ایالات متحده برخوردار خواهند بود.

سرانه مصرف پوشاک ایران بیشتر کاهش می یابد سهم پوشاک در سال مالی 16-2015 در مخارج خانواده های ایرانی 4. 5 درصد بوده است. اما با شرایط نامشخصی که در حال حاضر حاکم است، انتظار می رود این سهم بین 1. 5 تا 2 درصد کاهش یابد، همچنین به این دلیل که پوشاک جدید وارداتی با مشکل مواجه خواهد شد. این امر باعث می شود مصرف سرانه پوشاک ایران کمتر از میانگین جهانی باشد. دولت با هدف محدود کردن واردات، رونق تولید داخلی و رقابتی شدن قیمت پوشاک ایرانی، کار راه اندازی شهرک صنعتی پوشاک جدید را آغاز کرده است. امید است که چنین شهرک صنعتی پوشاک بسیار سودمند باشد زیرا منجر به انتقال دانش، افزایش کیفیت و کاهش هزینه های تولید می شود. این کشور نمایندگان، شعب و توزیع کنندگان پوشاک خارجی در ایران را که به دنبال مجوزهای تجاری هستند، موظف کرده است تا کالاهایی به ارزش 20 درصد ارزش وارداتی خود را در داخل ایران تولید کنند و حداقل 50 درصد از این تولید داخلی را صادر کنند. این ابتکار با هدف افزایش تولید داخلی، ایجاد اشتغال و احیای صنعت پوشاک کهنه ایران است. شهرک صنعتی پوشاک نیز در ایران راه اندازی می شود. این شهرک صنعتی در مجاورت فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) تهران به مساحت 190 هکتار خواهد بود. تا 300 هکتار قابل توسعه خواهد بود. فاز اول پارک هم اکنون طراحی شده و توسعه فاز دوم آن آغاز شده است. این شرکت دارای حدود 300 واحد تولید پوشاک و سایر ارائه دهندگان خدمات مانند هتل ها، مراکز طراحی و موسسات آموزشی خواهد بود. این پارک می توانست سرمایه گذاری و مشارکت خارجی را جذب کند. اما بسیاری از شرکت های خارجی اکنون ایران را ترک کرده اند. سرمایه گذاران کشورهایی مانند چین، ایتالیا، ترکیه و کره جنوبی علاقه خود را به این پروژه در حال انجام نشان داده بودند.

پارک و سایر زیرساخت‌های نساجی در حال حاضر بسیار مورد نیاز است، اما بودجه بیشتر برای تکمیل پروژه‌ها ممکن است سخت باشد. این در حالی است که این صنعت دوباره با هزینه های بالاتر واردات مواد خام از طریق کشورهای ثالث مانند دبی مواجه خواهد شد. در حال حاضر، ایران به شدت به واردات مواد خام نساجی به ویژه منسوجات الیاف مصنوعی و الیاف سلولزی وابسته است. با توجه به اینکه ارز یک محدودیت برای واردات است، دولت سرمایه گذاری های قابل توجهی در راه اندازی تاسیسات تولید الیاف مصنوعی انجام داده است. البته ایران برای نیازهای خود با ارزهای محلی معامله خواهد کرد و با تجربه قبلی تحریم‌های اقتصادی، شبکه‌های زنجیره تامین در حال حاضر وجود دارد.

گرانش شرق بیش از هر زمان دیگری برای ایران حرکت به سمت شرق یک طرح پایدار است. همانطور که قبلاً ذکر کردیم، سیاست های فعلی ایالات متحده کشورها را وادار می کند تا زنجیره های تامین را به بازارهای بزرگتر جهان - چین، هند، و روسیه منتقل کنند. و بار دیگر، این موضوع ابتکار کمربند و جاده چین (BRI) را مورد توجه قرار می‌دهد، بیشتر به عنوان چین، به این زیرساخت نیاز فوری دارد تا توسعه اقتصادی، یکپارچگی منطقه‌ای و ثبات اقتصادی و سیاسی را تضمین کند. در شرایط فعلی، RMB چین بیشتر بین‌المللی خواهد شد، سرمایه‌گذاران چینی به جایی می‌روند که شرکت‌های اروپایی و آمریکایی فضای نفتی ایران را خالی می‌کنند. مغازه‌های تهران مملو از محصولات چینی و خیابان‌هایش مملو از خودروهای چینی است. برای چین، ایران در چهارراه آسیای مرکزی، خاورمیانه و اروپا قرار دارد. زورو لین، تاجر چینی که کارخانه‌هایی را در مسیری که بخش کلیدی مسیر تجاری «یک کمربند، یک جاده» خواهد بود، راه‌اندازی کرده است، می‌گوید که ایران در مرکز همه چیز است. لین کارخانه‌های خود را در امتداد چیزی که بخش کلیدی مسیر تجاری خواهد بود تأسیس کرد - یک خط ریلی برقی 575 مایلی که تهران و مشهد را به هم متصل می‌کند و با وام 1. 6 میلیارد دلاری چین تامین مالی می‌شود. پس از تکمیل و اتصال به شبکه گسترده تر، خط جدید لین را قادر می سازد تا کالاهای خود را تا شمال اروپا، لهستان و روسیه با هزینه بسیار کمتر از امروز صادر کند. لین گفت: «من انتظار افزایش 50 درصدی درآمد دارم. در آزمایشی در سال 2016، چین و ایران قطاری را از بندر شانگهای در شرق چین به تهران رساندند، سفری که از طریق دریا 30 روز طول می کشد. زمانی که خط جدید در سال 2021 افتتاح شد، انتظار می‌رود قطارهای برقی با سرعت 125 مایل در ساعت را در خود جای دهد.